انسانیت برای آنان که از محبت به همنوعان خود بسیار دور هستند

مقدمه

اینجا زمین است. ساعت ها به وقت انسانیت خوابیده است.
انسانیت، یعنی همه ی انسان ها را بی قید و شرط و به صرف اینکه آفریده خدا هستند را بپذیریم و باور داشته باشیم.  مخلوقاتی از نوع آدم هایی به ظاهر بد که فرصت خوب بودن برایشان مهیا نبوده و خوب ها برعکس، شانس را همراه زندگی خود یدک کشید اند، همچون پدر و مادر خوب، امکانات رفاهی و یک جاده هموار برای رسیدن به خوشبختی.

چکیده:
موضوع انسانیت و مسایل مربوط به آن، از مسایل دغدغه برانگیز جوامع بشری است. صفاتی مانند قدرتمندی، داشتن استعداد، اجتماعی بودن، و صفات مقابل این ها ویژگی هایی هستند که در انسان ها یافت می شود و به سیر تحول شخصیت و هویت مادی و معنوی انسان ها بستگی دارد. بعضی اشخاص صفات حیوانی شان بر انسانیت شان فزونی می یابد و دست به هر کار ناشایسته و غیر انسانی و غیر اخلاقی می زنند و خود را درسطح یک حیوان پایین می آورند و سطح انسانیت خود را با جابجا شدن دو بعد مادی و معنوی انسان که باعث شخصیت شان است را بسیار بی ارزش می سازند.

تعریف انسانیت
انسانیت، یعنی به کسانی که نه برایت کاری انجام داده اند و نه قرار است برایت کاری انجام دهند احترام بگذاری.
انسانیت یکی از خصوصیات لازم برای هر فرد می باشد. انسانیت که باشد سوء استفاده از دیگران فراموش می شود، زمین بهشت می شود. روزی که مردم بفهمند اخلاق و محبت، عین انسانیت می باشد.
انسانیت بالاترین هنر، زیباترین صفت و یکی از بهترین کردار است.
شایستگب و لیاقت را نمی شود تزریق کرد، ذات انسان را نمی شود تغییر داد. چشم و دل را مشکل است پاک و صاف کرد و انسانیت را نمی شود یاد داد.

ملاک و معیار انسانیت
عشق و شفقت لطف نیستند، بلکه لازمه انسانیت می باشند. انسانیت بدون این دو وجود نخواهد داشت (دالایی لاما)
آموختن دانش دلیل بر انسان بودن نیست، باید درک  و فهم داشت.حواس مان باشد که زندگی بسیار کوتاه است و به آسانی می گذرد. بیاییم با هم مهربان باشیم و آرامش را به یکدیگر هدیه دهیم.
کمیاب ترین آدم هایی که واژه انسانیت برازنده شان می باشد،کسانی هستند که می دانند ممکن است محبت شان هیچ جبران نشود، ولی باز هم می بخشند.
انسان ها را اگر بر اساس مدارک تحصیلی شان وزن کنیم بی شمارند، آنان که بدون هیچ سندی سرشار از درک و شعور انسانیت اند چه بسیار اندک می باشند. انسانیت کجاست؟ ما چیزی از دانستنی کم نداریم ولی چیزی که هنوز در باره آدم ها نشناخته ایم انسانیت آن ها است.
هرچه می خواهید قوی باشید، صبور و فهیم و عاقل باشید. هر کس نیز می تواند مغرور و گستاخ باشد، اما قدرت واقعی در محبت و ادب نهفته است.

مراد از انسانیت
واژه انسانیت برازنده کسانی است که می دانند محبت شان ممکن است هیچ زمانی جبران نشود، ولی باز هم محبت می کنند و آن ناشی از ایثار است.
خوبی ات شعله ای است که ممکن است پنهان شود ولی هیچگاه خاموش نمی شود.

سخن پایانی:
انسان بودن زیاد سخت نیست، کافی است مهربانی کنی، زبانت نیش نداشته باشد و کسی را نرنجاند و آزارت هم به کسی نرسد. همین انسانیت است.
افراد ساده و پاک در طول زندگی پرتلاش و بی آزار خود ریشه محبت ورزیدن را در وجودشان نهادینه کرده اند. روی سخن با کسانی است که با گذران دهه ها از عمر خود هنوز نتوانسته اند و یا بعبارتی بدلیل برخورداری از منافع و فرصت های نادرستی که کسب کرده اند نخواسته اند تغییری در جهت مثبت در خود و زندگی شان بوجود بیاورند. این اشخاص باید بدانند که اگر از دانش و تجربه زندگانی دیگران نیاموزند، روزگار آن را به تلخی و به بهای جانشان به آنان خواهد آموخت. انسانیت یک ارزش والا برای آدم ها است. چیزی که پیروان چندانی ندارد

به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط