برای رسیدن به استعدادها و توانایی های درون مان لایه های پنهانی وجود دارند که باید شکافته شوند و برای این کار از عشق و انگیزه مان انرژی می گیریم.

مهمترین عواملی که شبانه روز انرژی ما را تلف می کنند و نمی گذارند ما به خواسته هایمان برسیم، سه عامل رنجش، خشم و دشمنی هستند و رنجش اصلی ترین آن ها است. رنجش ها سبب می شوند انرژی ما تحلیل برود و از درون ذوب شویم و چیزی برایمان نماند. رنجش از خودمان، رنجش های حل نشده از پدر و مادر و رنجش های حل نشده از دیگران شامل: همسر، فرزند، همسایه، دوست، رئیس، همکاران، زمان، مکان و از هر چیزی که هست. چگونگی برخورد ما با رنجش ها بهتر است این گونه باشد که نخست بپذیریم که رنجش داریم و آن را بنویسیم و سپس مدیریت کنیم. ما نمی توانیم آن ها را از بین ببریم ولی می توانیم آن ها را مدیریت و حل کنیم تا باری بر دوش ما نباشند، زیرا رنجش ها به ما بار منفی می دهند. رنجش ها ما را از درون تخلیه می کنند و انرژی مان را می خورند.  رنجش ها و تضاد ها و دشمنی ها از مواردی هستند که فکر ما را به خود مشغول، و انرژی و وقت ما را تلف می کنند در صورتی که ما به این انرژی ها نیاز داریم. امروز تهیه فهرستی از رنجش هایی که ما از پدر و مادر خود و سایر رنجش ها داریم را بنویسیم بدون این که بدانیم در ذهن ما وجود دارند و انرژی ما را از بین می برند.  امروز هر چه رنجش از خودمان داریم را روی کاغذ بنویسیم، مانند این که چرا آن کار را خوب انجام ندادم، چرا فلان چیز را نخریدم، چرا آن وسیله را انتخاب نکردم، چرا دیروز به دوستم پرخاش کردم، اگر آن را می خریدم، اگر آن حرف را نمی زدم و غیرو…

مهمترین منابعی که برای رسیدن به خواسته هایمان در اختیار داریم، فکر،وقت و انرژی می باشند.

سئوال : چرا با وجود فکر، وقت و انرژی ای که داریم کمتر به خواسته هایمان می رسیم.

پاسخ : این رنجش ها و خشم های گذشته هستند که انرژی ما را تلف می کنند

رنجش یعنی برآورده نشدن خواسته هایمان. کلید رنجش توقع و انتظار است. انتظاری که برآورده نشده است. امروز توقع و انتظارهایمان از خودمان و دیگران را بنویسیم و این که آیا بجا می باشند یا نانجا ؟ راهکار سنجیدن توقع ها و انتظارها، آگاه شدن از رنجش ها ی بجا و نابجا، پذیرفتن آن ها و سپس اقدام کردن می باشد. ممکن است توقع بجا باشد ولی طرف مقابل ترس داشته و یا توانایی اجرای آن را نداشته باشد. با منصف بودن در رنجش ها همه باد هوا می شود و آزاد می شویم و به حد تعادل می رسیم.

در رنجش زدایی ما چیزی به نام فراموش کردن نداریم زیرا نمی توانیم آن ها را فراموش کنیم ولی می توانیم آن ها را بپذیریم. بخشیدن در رنجش زدایی یعنی پذیرفتن خودمان، پدر و مادرمان و دیگران. راهکار دیگر، بخشیدن و پذیرفتن رنجش از کسانی است که ما دیگر به آن ها دسترسی نداریم، از ما دور شده اند، فوت شده اند و یا به صرفه نمی باشد.

شادمانی و آرامش درونی، نتیجه پیدا کردن پیوسته رنجش هایمان و مدیریت و حل کردن آن ها می باشد. همیشه حرفمان را بزنیم و نگذاریم رنجش ها جمع شوند. دوش روانی بگیریم و هر شب رنجش ها را بنویسیم و آن ها را پیش از خوابیدن حل کنیم. برای رفع مشکل رنجش ها ی بین همسران، شریکان،و دوستان دفترچه دوستی تهیه کنیم و به آن اهمیت بدهیم. در آن رنجش هایمان را بنویسیم و نگذاریم جمع شوند. اگر باهم ارتباط برقرار کنیم رنجش هایمان حل می شود و یا اصلا” بوجود نمی آیند. بنابراین همیشه دلیل رنجش های خودمان را بنویسیم نه احساسمان را، و نگذاریم جمع و سبب ازرده شدن مان شوند. برای مدیریت رنجش هایمان نیز کافی است از خود بپرسیم: آیا خواسته ام بجا است یا نه؟  و اگر بجا است طرف مقابل از عهده آن بر می آید یا نه؟

بدست آوردن انرژی نیاز به دلیل و انگیزه دارد و این انگیزه نیز باید به اندازه کافی قوی باشد. عشق سوزان به خواسته هایمان، می تواند انگیزه لازم برای قدرتمند شدن و رسیدن به اهداف مان را فراهم سازد. عشق است که ممکن است پنهان یا گم شده باشد و باید آن را پیدا کرد. اگر عمیق ترین عشق مان را پیدا کنیم، آن عشق به ما کمک می کند تا بر هر ترسی غلبه کنیم. پس تمام هستی بر اساس عشق است. عشق به خداوند و دوستی او، عشق به آگاهی و معرفت برای به کمال رسیدن، عشق خدمت به طبقه ضعیف و محروم جامعه و …